“Ik heb een vervelende mededeling voor je: Corona heeft veel effect op onze bedrijfsresultaten. We moeten reorganiseren en dat houdt voor jou in dat we het dienstverband met jou beëindigen.“
Harry had het ergens wel verwacht – de resultaten kende hij en wist dat er vroeg of laat iets moest gebeuren om het bedrijf draaiende te houden. Hij werkte er al 15 jaar, het was zijn eerste werkgever, maar toch korter dan zijn directe collega, en hij begreep dat zijn werkgever geen andere keuze had.
Hij had aangegeven nog een paar dagen zaken over te dragen en maakte toen gebruik van de vrijstelling. Het had een onverwachte vakantie kunnen zijn, maar het voelde helemaal niet zo. Ondanks dat het niet zijn schuld was, voelde zijn ontslag toch als falen. Begin vorig jaar had hij nog een fijn gesprek gehad over een promotie binnen twee jaar, want er waren flinke groeiplannen en men zag in hem wel de potentie om coördinator van de afdeling te worden. Dat had de vierde stap in zijn loopbaan binnen dit bedrijf moeten worden. De eerste dagen was hij nog bezig met het afhandelen van de vaststellingsovereenkomst, samen met de jurist, en het beantwoorden van een enkele vraag van zijn ex-collega. Daarna werd het erg stil. Hij keek op LinkedIn en andere websites naar vacatures, maar merkte dat ie niet enthousiast werd van soortgelijke functies als die hij de afgelopen jaren had gedaan. Had ie wel gezien. Maar om dan meteen op een leidinggevende functie te solliciteren, zonder al teveel ervaring… brrr. Hij maakte toch vast geen kans.
In de tweede week thuis werd ie voor de 4e dag achtereen duf wakker na weer nachtje doorhalen met Netflix en bier. De helft van de koude pizza die nog over was, maakte dat het hele huis inmiddels stonk. Hij schudde zijn hoofd, pakte de telefoon en belde een goede vriend. Die was wel thuis aan het werk, maar nam gelukkig op en er volgde een goed gesprek over ‘wat nu’, want hij zag het echt even niet meer. De vriend had al vaker geopperd dat hij eens buiten het bedrijf moest gaan kijken, want levenslang bij dezelfde werkgever, dat was toch niet meer van deze tijd? Maar ja, hij had het er gewoon zo erg naar zijn zin, en hij had toch stappen gemaakt? Bovendien wilde hij loyaal zijn. Nu wist ie niet zeker meer of hij er goed aan had gedaan: nu zat hij zonder werk met maar 1 werkgever op zijn cv, en hij was al bijna 40. Zoek professionele hulp, had zijn vriend gezegd. Hij dacht aan wat zijn oude werkgever had aangeboden: iets met outplacement? Raar woord, vond ie, en wat hield dat nou eigenlijk in?
Het kwam goed met Harry. Met hulp van de outplacementcoach leerde hij zichzelf en zijn nieuwe eisen en wensen rondom werk beter kennen, kreeg weer genoeg zelfvertrouwen, maakte een korte en langere termijn planning, en vond een baan in een andere branche. Een groeiend bedrijf waar hij eerst het klappen van de zweep moet leren kennen, maar waar ook groeimogelijkheden zijn. Harry heeft nog regelmatig contact met een aantal oud-collega’s, maar kijkt ook weer met plezier vooruit: ook hier zijn leuke mensen, krijgt hij kansen, en zo niet? Dan kijkt ie toch gewoon weer verder! 😉
En wat doe jij?
Ook meer weten over wat een outplacementtraject voor jou kan betekenen?
Maak vandaag nog een vrijblijvende afspraak!
Kijk hieronder voor de mogelijkheden
Ga je al een tijdje niet meer fluitend naar je werk? Plan dan een gratis Loopbaan Pitstop-gesprek bij me in.
Eindelijk tijd voor een stap in jouw loopbaan? Ga voor Loopbaan 2.0!
Het was niet jouw keuze, maar het is een feit: je bent (weer) je baan kwijt. Wat nu? Ik help je snel weer Terug in het Zadel!